چه تلخ است:

علاقه ای که عادت شود

عادتی که باور شود

باوری که خاطره شود

وخاطره ای که درد شود ...

دوستی اتفاق است

جدایی رسم طبیعت

طبیعت زیباست،نه به زیبایی حقیقت

حقیقت تلخ است،نه به تلخی جدایی

جدایی سخت است نه به تلخی تنهایی

قلب من با قلب تو خورده گره

نکنه ناز کنی باز کنی این د و گره

دو کلام حرف حساب باهات دارم

می خوام بگم با معرفت دوستت دارم

هر وقت دلتنگ شدی به یاد بیار

کسی رو که خیلی دوستت داره

هر وقت نا امید شدی به یاد بیار

کسی رو که تنها امیدش تویی

وقتی پر از سکوت شدی به یاد بیار

کسی رو که به صدات محتاجه

وقتی دلت خواست از غصه بشکنی به یاد بیار

کسی رو که توی دلت یه کلبه ساخته

2چیز هیچ وقت از یاد آدما نمیره

1-دوست های خوب

2-روزهای خوب

یه چیز هم هیچ وقت از دل آدم نمیره

روزهای خوبی که با دوست های خوب گذشت...

جرم من این بود که آنقدر در دریا شدنت

محو بودم که فراموش کردم برایت بنویسم

اقیانوس منی!

تقدیم به صاحب چشمانی که ساحل آرامش

قلب من است.چه خوب شد که دنیای من شدی

پس برای من بمان وبدان عاشقانه دوستت دارم!

خاطرات چقدر عجیبند

گاهی گریه می کنیم

به یاد روزهایی که با هم می خندیدیم.

آنقدر مرا سرد کرد،از خودش...

از عشق...

که حالا به جای دلبستن،یخ بستم...

دیگر تمام شد...

آرزوهایم...

حرف هایم...

نوشته هایم...

وتمام چیزهایم را گذاشتم در کوزه وبا آبش

قرصهای اعصابم را می خورم.

خدایا ،پریشانم

چه می خواهی تو از جانم؟

مرا بی آنکه خود خواهم،اسیر زندگی کردی

خداوندا! اگر روزی بشر گردی ،به حال من خبر گردی،

پشیمان می شوی از قصه خلقت،از این بودن،از این بدعت

می فهمی که انسان بودن وماندن در این دنیا چه دشوار است،

چه زجری می کشد آن کس که انسان است واز احساس سرشار

خداوندا!تو تنهایی من تنها،تو یکتایی بی همتاولیکن من

نه یکتایم نه بی همتا،فقط تنهای تنهایم...